ช้าพลู
ชื่ออื่น ๆ : ชะพลู (ไทยภาคกลาง), พลูลิง, ผักอีไร (ภาคเหนือ)ชื่อสามัญ : Wildbetal Leafbush
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Piper sarmentosum Roxb.
วงศ์ : PIPERACEAE
ลักษณะทั่วไป :
- ต้น : เป็นพรรณไม้ต้นเล็ก ๆ มีลำต้นสูงประมาณ 2 ฟุต ลักษณะลำต้นจะเป็นข้อ ๆ
- ใบ : ใบมีลักษณะคล้ายใบพลูขนาดย่อม ใบจะเป็นสีเขียวแก่ และมีรสเผ็ดเล็กน้อย ใบใช้กินเป็นผักได้
- ดอก : ลักษณะดอกจะออกยาวเป็นปุ่ม ๆ คล้ายกับดอกดีปลี แต่จะสั้นกว่า
สรรพคุณ :
- ต้น ใช้เป็นยารักษาเสมหะในทรวงอก
- ใบ ทำให้เสมหะงวดแห้งและช่วยเจริญอาหาร
- ราก ใช้รักษาคูถเสมหะ คือใช้ขับเสมหะให้ตกทางอุจจาระ นอกจากนี้รากยังใช้ปรุง เป็นยารักษาธาตุพิการ และธาตุน้ำพิการ บำรุงธาตุ
ถิ่นที่อยู่ : พรรณไม้ชนิดนี้ชอบขึ้นตามพื้นที่ลุ่มต่ำและแฉะ โดยมากมักจะปลูกไว้รับประทาน ตามบ้านและมีขึ้นได้ทั่วไปทุกจังหวัดในประเทศไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น